OpinieLezersbrieven
Ik kan me niet van de indruk ontdoen dat we in Vlaanderen Franstalige opinies niet meer willen kennen
Een selectie van lezersbrieven aan onze redactie.
Omtrent Magnette
Ik kan me niet van de indruk ontdoen dat we in Vlaanderen vele Franstalige opinies niet meer (willen) kennen. Wij, nuchtere Vlamingen, schijnen ook hoe langer hoe minder de volksaard van het zuiden te begrijpen. Al te vaak vervallen we dan in karikaturen, die enkel goed zijn om de antipolitiek te voeden, zoals politicoloog Hendrik Vos recent nog terecht aankaartte. Wat zou er verkeerd zijn met een korte provocatie om een duidelijk punt te maken?
Lees ook
Paul Magnette en Thomas Dermine: ‘Het probleem van deze regering kun je samenvatten in twee letters: MR’
Carl Devos en Hendrik Vos: ‘Als iedereen blijft schrijven dat de politiek er niks van bakt, staat er straks iemand verkleed als bizon in ons parlement’
Zolang die niet grossiert in rauwheid, zoals we die in het verleden van een aantal Vlaamse tenoren mochten ervaren, is er eigenlijk niets mis mee. Om het in schoon Nederlands te stellen, du choc des idées jaillit la lumière. Zij die PS-voorzitter Paul Magnette woensdag bezig hoorden op Matin première waren getuige van een heel ander verhaal. De nuance die hij bracht en het punt dat hij in mijn ogen met verve maakte, stonden ver af van de oppervlakkige meningen die vele politici eropna houden. Hier stond een man met een overtuiging. Of je het met hem eens bent of niet.
Stefan Bande, Ohain
Energiebeleid
De voorbije weken is er heel wat inkt gevloeid over het energiebeleid in ons land. Neem nu de uitvoering van de kernuitstap, de fors gestegen energiefactuur voor gezinnen, de subsidies voor grote zonnepaneleninstallaties voor bedrijven, de invoering van het capaciteitstarief, of nog... Het politieke debat wordt snel steriel. Ik mis een positief verhaal en vertrouwen in de toekomst.
Kernenergie is wat mij betreft een technologie van het verleden, niet van de toekomst. Kernenergie heeft de voorbije decennia zeker een belangrijke rol gespeeld in de economische ontwikkeling en maatschappelijke vooruitgang. Maar we zijn er niet in geslaagd om alle gevaren van nucleaire technologie onder controle te brengen. Denk maar aan de gevolgen van de kernrampen in Tsjernobyl en Fukushima.
Kernenergie veroorzaakt dan wel geen schadelijke CO2-uitstoot, maar we hebben ook nog altijd geen duurzame oplossing voor de berging van nucleair afval. Dat blijft nog 240.000 jaar radioactief, levensgevaarlijk voor mens en dier, en uiterst schadelijk voor het milieu. Bovendien is er de dreiging dat nucleaire brandstof in handen valt van onbetrouwbare regimes of terroristische groeperingen, die een aanslag zouden kunnen plegen.
Wij moeten nu de juiste keuzes maken die onze toekomst vormgeven. België moet volop inzetten op de elektrificatie van zijn infrastructuur, economie en samenleving. Onze elektriciteit moeten we opwekken met de juiste mix van hernieuwbare energievormen (zon, wind, waterkracht, geothermie...). We moeten gebruikmaken van nieuwe oplossingen voor opslag, transport, geconnecteerde netwerken en slimme sturing van elektriciteit.
België heeft alles om een koploper te zijn in Europa. Dit is geen idealistische droom. Dit is in ons nationaal belang. Ook onze buurlanden (Nederland, Frankrijk, Duitsland, Groot-Brittannië) voeren een strategisch energiebeleid.
Cedric Van Broeckhoven, Student SJKS, Sint-Niklaas