Anouk

Haar debuut, Together Alone, was er nog een met twee goede singles en veel vulsel, maar dankzij Urban Solitude staat Anouks artistieke geloofwaardigheid niet langer op de helling. Het nieuwe materiaal is van een veel hoger compositorisch niveau en klinkt stukken veelzijdiger. De Hollandse stoeit nu zelfs met rap, reggae en ska, heeft met 'Tom Waits' en 'Michel' een paar indringende ballads in huis en tacklet tussendoor een handvol rauwe rockers. En zingen kan ze ook. (Dino) HHHHH

De Kift

Vlaskoorts

De Kift is een buitenbeentje in de Nederlandse pop. Zijn vierde cd is opgevat als een poëtisch muziektheaterstuk, maar het verhaal, vol Nick Cave-iaanse outcasts, valt niet in twee woorden samen te vatten. De muziek herinnert afwisselend aan Wannes van de Velde, Tom Waits of aan Kurt Weill gespeeld door de dorpsharmonie. De perfecte context voor een beklemmend staaltje drama-met-humor. De cd zit verpakt in een fraaie vlaskartonnen fotolijst, compleet met nepprogrammaboek. (PIAS)

HHHHH

Emiliana Torrini

Love in the Time of Science

Deze 21-jarige diva van Italiaans-IJslandse komaf is het product van uiteenlopende invloeden. Maar na beluistering van haar debuut-cd staat wel vast dat ze een pand aan de Björkstraat betrekt. Stem, frasering, de postmoderne ballads die gedeeltelijk organisch, gedeeltelijk elektronisch zijn ingekleurd - bij dit alles denk je prompt aan de muziek van haar bekende labelgenote. Gelukkig klinkt haar epigonisme niet zo geforceerd als dat van Bloem en schrijft Torrini best aardige songs. (Virgin) HHHHH

The Prayer Boat

Polichinelle

Keltische folkrock? Het bestaat nog. Deze Ieren uit Dublin debuteerden een decennium geleden zonder veel brokken te maken, maar met Polichinelle boren ze zich nu recht naar je hart. De grote troef van het kwartet is zanger-gitarist Emmett Tinley, wiens stem beurtelings doet denken aan Thom Yorke en Jeff Buckley. Zijn songs zijn van een hoog emotionaliteitsgehalte: eerlijk, meeslepend, broos en puur. Geen pose, maar passie. Echt iets voor fans van Travis of Mike Scott. (Setanta) HHHHH

Chava Alberstein

Yiddish Songs

Deze joodse zangeres is een van de laatste vaandeldraagsters van het Jiddisch: een taal en cultuur die, door het overwicht van het Hebreeuws, in het hedendaagse Israël voorgoed verloren dreigt te gaan. Alberstein is er echter in geslaagd voor deze traditie opnieuw belangstelling te wekken. Op onnavolgbare wijze zingt ze liederen en getoonzette gedichten die ze leerde van haar moeder of ontdekte in oude boeken. Chansons over oorlog en vrede, liefde en dood. (Hemisphere) HHHHH

The Vipers

Reflections

The Vipers zijn veteranen van de Belgische rock: na een paar singles gesplit in 1972, maar halverwege de jaren negentig heropgericht met het oog op de Gentse Feesten. Sindsdien bleven ze actief als coverband, met als specialiteit: harde bluesrock uit de seventies. Deze mini-cd klinkt dan ook alsof de tijd stil is blijven staan: een reprise van hun hit 'Reflections of Charlie Brown', covers van Bobby Bland en Eddie Cochran en een song die ze cadeau kregen van Guy Swinnen van The Scabs. (Map) HHHHH