Channel Zero

Feed 'Em With a Brick

De reünieplaat van Channel Zero is allesbehalve een zachtgekookt eitje geworden. Het Belgische viertal trekt resoluut de kaart van de snoeiharde thrashmetal: beukende drums, donderende bas, een stevige muur van gitaren en een altijd woest schreeuwende Franky De Smet-Van Damme.

Het is een plaat die je raakt in het hoofd en de borstkas, maar niet altijd in het hart. Dat heeft veel te maken met nieuwe gitarist Mikey Doling (VS, ex-Slipknot/Snot). Een begenadigd snarenplukker, die songs als 'Guns of Navarone', 'Ammunition' en 'Electric Showdown' evenwel helemaal dichtplamuurt met riffs en solo's. Er wordt bitter weinig ademruimte overgelaten, terwijl dat altijd de charme uitmaakte van Channel Zero. 'In the City' en vooral 'Side Lines' passen niet in dat plaatje: twee broeierige songs, die meer dreigen dan aanvallen en waarin erg veel dynamiek heerst. En het venijn zit zelfs in de staart. Slotnummer 'Ocean' klinkt ronduit fantastisch, met een subtiele riff en een hese Franky DSVD die heerlijk mag uithalen.

Conclusie: het doet deugd dat Channel Zero na 14 jaar terug is, maar Feed 'Em With a Brick ligt soms zwaar op de maag. (Roadrunner)

(WW)