Het gat in de ozonlaag was gedicht dankzij het Protocol van Montreal dat sinds 1989 ozonvernielende stoffen verbiedt. Maar stoffen die niet onder dat verdrag vallen, omdat ze de ozonlaag voordien nauwelijks aantastten, rukken nu onverwacht almaar meer op. Dat heeft Nature Geoscience onderzocht. De boosdoeners zijn 'erg kortlevende substanties' of VSLS. "We zien dat één type erg snel toeneemt, waardoor de ozonlaag toch weer bedreigd raakt", zegt Ryan Hossaini van de School of Earth and Environment (Universiteit van Leeds).

Hoewel de hoeveelheid ozon die vandaag door de VSLS verdwijnt klein is in vergelijking met vroeger, stellen de onderzoekers vast dat VSLS bijna vier keer meer aantastende impact heeft op de ozonlaag. Die houdt onder andere de ultraviolette straling uit het zonlicht tegen. Voorlopig is de bron van dichloromethaan nog 90 procent natuurlijk. Het gaat om onder andere zeewier in de oceanen, al neemt het aandeel van de stof uit menselijke activiteit toe.