In Ecuador vinden Belgische clubs nog betaalbaar talent: ‘En ze zijn heel atletisch’

Ze zijn jong, ze hebben talent en ze komen uit Ecuador. In 2020 kwam Angelo Preciado (24) naar Genk. Zes maanden geleden maakte William Pacho (20) de overstap naar Antwerp. Hij werd deze zomer gevolgd door Anthony Valencia (18). En Anderlecht maakte de komst van Nilson Angulo (19) onlangs officieel. Hij komt over van LDU Quito.

De andere drie Ecuadoranen kregen hun opleiding bij Independiente del Valle. Een club met faciliteiten die veel clubs in België of Europa niet hebben, weet Joachim Vercaigne. Hij is hoofdscout bij Antwerp. “Independiente werkt naar Europees model. Daardoor passen de spelers zich snel aan onze manier van werken aan.”

Makelaar Thomas Troch, die Pacho, Valencia en Angulo naar België bracht, bevestigt. “Independiente wordt gezien als het Ajax van Zuid-Amerika. Hun academie heeft een bijzonder sterke reputatie. De verwachting is dat er de komende jaren nog veel talenten zullen doorstromen naar het hoogste niveau.”

Brazilië te duur

Troch ging in februari samen met Vercaigne ter plaatse in Ecuador. Hij keek er naar wedstrijden in de Copa Libertadores U23 en breidde zijn netwerk uit. “Ik had al contacten in Mexico en Amerika. Daar leerde ik mensen uit Ecuador kennen en zo ging de bal aan het rollen. Clubs kijken naar markten die nog niet aangeboord zijn, als makelaar probeer je dat ook te doen.”

Vercaigne: “De markt in Ecuador is nog niet verzadigd. En vooral: de transferprijzen vallen mee. Argentijnse of Braziliaanse toptalenten zijn amper te betalen voor Belgische ploegen. In Ecuador is bovendien heel veel kwaliteit. Ik zag ginder Valencia spelen en besefte meteen dat hij iets speciaals had. Waarom die jongens voor België kiezen? Er wordt niet langer neergekeken op de Jupiler Pro League. Spelers weten dat hier presteren een ideale springplank kan zijn.”

Zowel fysiek als technisch maken de jonge Ecuadoranen indruk. “Ze zijn bijna allemaal atletisch, wendbaar en snel”, zegt Troch. “Op tactisch vlak is er dan weer wat schaafwerk. Daar wordt anders gespeeld, het tempo ligt lager en ze moeten minder rekening houden met hun ploegmaats.”

Ook de taalbarrière kan een negatieve impact hebben op hun integratie. “Het grootste minpunt is inderdaad dat ze meestal enkel Spaans spreken”, zegt Troch. “Maar bij de topploegen zie je al langer dat buitenlandse spelers uitstekend worden begeleid.”

Die spelers tijd geven is cruciaal, beseft Vercaigne. “We zeggen op voorhand tegen de entourage dat we in de kwaliteiten geloven, maar ook dat we ze de tijd geven om zich aan te passen.”

Troch: “Ze dromen van een carrière in Europa. Al die jongens komen met veel goesting naar België. Die drive is nog altijd het belangrijkst. De rest komt dan wel.”