Fotografie
Beest in beeld: Tasmaanse duiveltjes
Pasgeboren zijn ze schattig, straks hebben ze veertig vlijmscherpe tanden waarmee ze door beenderen en schedels kunnen bijten, consumeren ze dagelijks zo’n 40 procent van hun lichaamsgewicht aan vlees en
slapen ze graag in het karkas van hun prooi zodat ze bij het ontwaken meteen aan het ontbijt kunnen. Maar dat is niet waaraan de Tasmaanse duivel zijn naam te danken heeft. Het buideldier heeft namelijk zo’n bloedstollende schreeuw dat de ontdekkers van het Australische eiland dachten dat er zich een demoon schuilhield in de bosjes.
Ondanks zijn branie en vraatzucht is de Tasmaanse duivel sinds 2008 een bedreigde diersoort in Australië - ze worden vaak aangereden terwijl ze zich tegoed doen aan roadkill en zijn het slachtoffer van een mysterieuze, maar heel besmettelijke kanker die tumoren op het gezicht vormt. Deze twee kleine joey’s maken deel uit van het #DevilComeBack-programma van het Aussie Ark-reservaat. Afgelopen zomer werden voor het eerst in 3.000 jaar Tasmaanse duivels op het vasteland van Australië geboren.
