‘Alpha Games’ van Bloc Party: nog eentje voor de fans ★★★☆☆

Bloc Party’s voortreffelijke debuut Silent Alarm gonst vandaag nog steeds na in de trommelvliezen van aan indie verslingerde millennials en de kwieksten der Gen X’ers. In 2005 moshten die lieden fluks de snakepits door op de tonen van topsingles zoals ‘Banquet’ en ‘Helicopter’.

Alpha Games is geenszins de magistrale uppercut die Silent Alarm ooit was. Hoe kan het ook anders? Het Bloc Party van weleer bestaat niet langer. Zijn briljante eerste drummer Matt Tong trapte het af na een bandcrisis in 2013. Bassist Gordon Moakes gaf er twee jaar later de brui aan. De tijdgeest vervelde, de resterende groepsleden lieten het Leven hun boeltje overnemen. Frontman Kele Okereke werd vader en zocht zijn heil in soloplaten.

Brexit

Corona kwam en legde de boel lam. De maatschappijkritische Okereke zag met lede ogen brexit zijn land verteren en huiverde toen Trump en Boris Johnson vrolijk het democratisch bestel in de as legden. “Ik was zelden zo gedesillusioneerd”, zo bekende hij onlangs aan NME. “Elke dag las ik verhalen over mensen die tegen elkaar liegen, elkaar proberen te verdringen en elkaar manipuleren voor eigen gewin.”

Die wrevel zit diep in de poriën van Alpha Games, een album waarop de felste rocksongs schuren en stuiptrekken. “We leven in een tijd vol ontmenselijking”, aldus Okereke, “en die lelijke kant wilde ik vangen.” De zanger staat scherp in de singles ‘Traps’, ‘Sex Magik’ en ‘The Girls Are Fighting’ waarin hij partysnobs met elkaar op de vuist ziet gaan. De cocktails vliegen door de lucht, stiletto’s breken, er wordt aan haren en decolletés getrokken. “There’s blood on the dancefloor / extensions on the bar / I blame the Jägermeister and the vodka lemonade”. Zo kennen we Okereke weer: sardonisch chroniqueur van een scheeffeestende grootstad.

‘Day Drinker’

Vormelijk steekt de band zijn nek uit. ‘In Situ’ herbergt de stuiptrekkende Bloc Party-postpunk van weleer, zij het een tikkeltje neurotischer dan voorheen. ‘Callum Is a Snake’ stoeit met drum-’n-bass. Okereke zoomt er in op het verraad van een kameraad, een “snide little fuck”. ‘Day Drinker’ is de meest entertainende epilepsieaanval die we sinds de noughties over ons heen kregen.

Tof, geinig, lekker nurks, allemaal zoals vroeger. En daar wringt het schoentje. In zijn beste momenten recreëert Alpha Games geheel vief en vinnig de Bloc Party-sound van vijftien jaar geleden. Elders komt de Britse band niet verder dan doelloze, ietwat gedateerde gitaarpop en doorslagjes van zijn oude songs. Okereke’s vertolkingen zijn doorgaans prima, maar de zanger rijdt zichzelf niet zelden vast met zijn zeurderige stemtics. Het onderstreept dat deze band zich maar niet naar een hoger niveau kan tillen.

Zullen we het gemakshalve houden op “eentje voor de fans”? Vooruit dan maar.

Alpha Games verschijnt op 29/4 bij BMG