MuziekrecensieLuistertips
Emotionele robots, überoptimistische barden en hypnotiserende klaagzangen: dit zijn de platen van de week
De drie beste albums van deze week, uitgekozen door onze muziekredactie.
Poliça - Madness ★★★☆☆
Madness komt als vergezellend album bij When We Stay Alive, dat geïnspireerd werd door het herstel van frontvrouw Channy Leaneagh na een bijna fatale val. De intensiteit van die vorige plaat ontbreekt hier nochtans goeddeels, hoewel ‘Fountain’ bezwangerd wordt door innerlijke tumult en ‘Alive’ kan tellen als dwingende ouverture. Madness maakt gebruik van AllOvers, een “antropomorfe producerstool” die ontwikkeld werd door de overige groepsleden Ryan Olson en Seth Rosetter. Die gimmick werkt niet overal even goed: percussie en aanzwellende synths vloeien soms bizar over in elkaar, waarbij de zang van Leaneagh kopje-onder dreigt te gaan. Deze plaat klinkt te emotioneel om door robots gemaakt te zijn, maar te digitaal om écht organisch over te komen.
George Ezra - Gold Rush Kid ★★☆☆☆
Op zijn derde album doet George Ezra pas tegen het einde verteerbaar aan. ‘I Went Hunting’ en ‘In The Morning’ zijn tedere folkpopsongs die gerust een zonsopgang aan een met bos omzoomd meer kunnen soundtracken. Elders out deze Britse bard zich als een onvermurwbare people pleaser. De single ‘Green Green Grass’ braakt zoveel optimisme uit dat het cynisch wordt. Ezra stut al dat valse sentiment met elektronica en gladgeproduceerde zangharmonieën – opvallend voor iemand die startte als folky gitaarman. Zijn uitgekiende überoptimisme zal hoe dan ook als gek verkopen. Tja, ook dat is een prestatie.
070 Shake - You Can’t Kill Me ★★★☆☆
De Kanye West-protegé 070 Shake, oftewel de uit New Jersey afkomstige Danielle Balbuena, diept op haar tweede album haar eigen microgenre verder uit: een mix van Young Thug-achtige rap, autotune-effecten à la Kanye en breed uitwaaierende synt-hambient die oudere muziekliefhebbers zowaar aan Vangelis zal doen denken. De verregaande klankeffecten waarin ze haar klaagzang wikkelt, streeft bovenal een trance na. Wie erop inzoomt, hoort anekdotes over misverstanden in de liefde, over angsten en onzekerheden. In ‘Body’ zoekt en vindt ze sensualiteit in de armen van Christine and the Queens. Intrigerend.
